Το μυκηναϊκό ανάκτορο στον Άνω Εγκλιανό γνωστό ως «Ανάκτορο του Νέστορος» λειτούργησε ως διοικητικό κέντρο του μυκηναϊκού βασιλείου της Πύλου, το οποίο ήκμασε περίπου το 1300 π.Χ. Το ανερχόμενο οικιστικό κέντρο της Πύλου στον Άνω Εγκλιανό έθεσε σταδιακά υπό τον έλεγχό του τις τοπικές ηγεμονίες που είχαν αναπτυχθεί στις αρχές της Μυκηναϊκής περιόδου στην ευρύτερη περιοχή και τους άρχοντες που τις κυβερνούσαν και που ενταφιάζονταν με πολυτελή κτερίσματα σε θολωτούς τάφους, όπως αυτοί στις θέσεις Κορυφάσιο, Τραγάνα, Κουκουνάρα, Μυρσινοχώρι. Το βασίλειο της Πύλου σταδιακά επέκτεινε την κυριαρχία του σε όλη τη Μεσσηνία. Οι πινακίδες Γραμμικής Γραφής Β που βρέθηκαν στο αρχείο του αποκαλύπτουν έναν καλά οργανωμένο μηχανισμό διοίκησης με ιεραρχική δομή, καθώς και μία αποτελεσματική διαχείριση της αγροτικής παραγωγής. Τα νεκροταφεία θαλαμωτών μυκηναϊκών τάφων στις θέσεις Βολιμίδια και Κάτω Ρούγα Χώρας πιθανώς ανήκαν σε οικισμούς που σταδιακά υπήχθησαν στον έλεγχο του ανακτόρου, ενώ η Ίκλαινα αποτελούσε ένα ακόμη μικρότερο, αλλά σημαντικό κέντρο διοίκησης. Τα αρχαιολογικά εκθέματα των ανασκαφών του ανακτόρου και των ταφικών μνημείων της ευρύτερης περιοχής εκτίθενται κυρίως στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χώρας, καθώς και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πύλου και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.