Ο ναός του Αγίου Νικολάου έχει σήμερα τη μορφή τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο. Στο μνημείο αναγνωρίζονται δύο κύριες οικοδομικές φάσεις: στην πρώτη περιλαμβάνεται μια τρίκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική του 9^ου αιώνα με νάρθηκα στα δυτικά, στον πυρήνα της οποίας πιθανόν ενσωματώθηκε ένα ερειπωμένο ρωμαϊκό οικοδόμημα. Η δεύτερη φάση χρονολογείται στο  έτος 1337/38 σύμφωνα με κτητορική επιγραφή στο κεντρικό κλίτος και περιλαμβάνει την ανακατασκευή της θολοδομίας με την προσθήκη τρούλου από τον Κωνσταντίνο Σπάνη, στρατιωτικό διοικητή (τζαούσιο του δρόγγου των Μελιγκών).

Ιδιαίτερα αξιόλογος είναι ο ζωγραφικός διάκοσμος του μνημείου.  Από τις τοιχογραφίες του κεντρικού κλίτους, οι οποίες χρονολογούνται στο 1337/38, επισημαίνεται η επιβλητική μορφή του ένθρονου Χριστού από την παράσταση της Δέησης στην αψίδα, ο Παντοκράτορας πλαισιωμένος από αγγελικές δυνάμεις και μορφές προφητών στον τρούλο και οι εντυπωσιακές χριστολογικές σκηνές στις καμάρες και στα ψηλότερα τμήματα των τοίχων. Η εξαιρετική τους ποιότητα και η απόδοσή τους με τρόπο σχεδόν εξπρεσσιονιστικό, μαρτυρούν ότι το εργαστήρι που τις φιλοτέχνησε προερχόταν από κάποιο σπουδαίο  καλλιτεχνικό κέντρο, πιθανώς από τον Μυστρά. Στο νότιο κλίτος εικονογραφείται ο βίος του Αγίου Νικολάου, ενώ ο γραπτός διάκοσμος του βόρειου υποδεικνύει ότι ήταν πιθανόν αφιερωμένο στην Παναγία. Οι τοιχογραφίες των πλάγιων κλιτών χρονολογούνται βάσει κτητορικών επιγραφών και τεχνοτροπικών παρατηρήσεων στα μέσα περίπου του 14^ου αιώνα.

Το έργο «Στερέωση και συντήρηση τοιχογραφιών και γλυπτού διακόσμου Ι.Ν. Αγίου Νικολάου στο Καμπινάρι Πλάτσας» υλοποιήθηκε με αυτεπιστασία από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας με προϋπολογισμό 330.000 ευρώ και διήρκεσε από 1-1-2011 έως 31-12-2014. Στο πλαίσιο του έργου πραγματοποιήθηκαν: συντήρηση των τοιχογραφιών και του γλυπτού διακόσμου, στερέωση – μορφολογική αποκατάσταση του τρούλου και τμημάτων της τοιχοποιίας και αντικατάσταση θυρών.