Το ανακτορικό συγκρότημα στον φυσικά οχυρωμένο λόφο του Άνω Εγκλιανού ήταν το διοικητικό κέντρο του βασιλείου της Πύλου, που εκτεινόταν σε ολόκληρη τη Μεσσηνία κατά τον 13ο αι. π.Χ. Έχει συνδεθεί με τον ομηρικό βασιλιά της Πύλου Νέστορα, που πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Ανασκάφηκε από αμερικανικές επιστημονικές αποστολές υπό τη διεύθυνση του Carl Blegen. Είναι το καλύτερα σωζόμενο μυκηναϊκό ανακτορικό συγκρότημα σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα μυκηναϊκά κέντρα της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (1680-1200 π. Χ. ) σε ολόκληρο το Αιγαίο. Αντίθετα με τα άλλα ανάκτορα της ηπειρωτικής Ελλάδας που προστατεύονταν με κυκλώπεια τείχη, παρέμεινε ατείχιστο καθ’ όλη τη διάρκεια της ακμής του (1300-1200 π.Χ.).

Αποτελείται από τέσσερα κύρια κτήρια: το Κεντρικό ή «Ανάκτορο του Νέστορος», το Νοτιοδυτικό ή «Ανάκτορο του Νηλέως», καθώς και δύο άλλα μικρότερα κτήρια, την «Οινοθήκη» (αποθήκη κρασιού) και το Βορειοανατολικό κτήριο (εργαστήριο και/ή οπλοστάσιο). Τα ανακτορικά κτήρια ήταν διώροφα, διέθεταν επίσημα διαμερίσματα, μικρότερους χώρους κατοικίας, εργαστήρια, αποθήκες, ευρύχωρες αυλές, αποχετευτικό σύστημα, φωταγωγούς και λουτρά, ενώ οι σπουδαιότεροι χώροι τους κοσμούνταν με τοιχογραφίες, όπως αυτή με την απεικόνιση ενός λυράρη. Ξεχωρίζουν η κεντρική «Αίθουσα του Θρόνου» με μία μεγάλη κυκλική εστία, το δωμάτιο του λουτρού με πήλινο λουτήρα, τα αρχεία και οι αποθηκευτικοί χώροι στους οποίους βρέθηκαν πίθοι για τη φύλαξη λαδιού και κρασιού. Για τη διοίκηση της επικράτειας του ανακτόρου τηρούταν ένα λεπτομερές, καλά οργανωμένο αρχείο, καταχωρημένο σε πήλινες πινακίδες με τη χρήση της Γραμμικής Β΄ γραφής, της πρώτης ελληνικής γραφής με σύμβολα που αντιστοιχούν σε συλλαβές. Το ανάκτορο καταστράφηκε από μία μεγάλη πυρκαγιά στα τέλη του 13ου ή στις αρχές του 12ου αιώνα π.Χ. Χαμηλότερα, στις πλαγιές και στα πλατώματα του λόφου εκτεινόταν η κάτω πόλη. Σε μικρή απόσταση προς τα βόρεια και νότια της ακρόπολης αποκαλύφθηκαν βασιλικοί θολωτοί τάφοι και ο επονομαζόμενος τάφος του Γρύπα-Πολεμιστή, ενώ σε ράχη δυτικά του λόφου εκτεινόταν νεκροταφείο θαλαμωτών τάφων.