Η ακρόπολη της Μάλθης ερευνήθηκε από τον Σουηδό αρχαιολόγο Mattias Natan Valmin. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αγροτικό οικισμό της Μεσσοελλαδικής περιόδου στη Μεσσηνία με διάρκεια κατοίκησης έως και την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (2000 – 1100 π.Χ.). Η επιλογή της θέσης εξυπηρετούσε την εποπτεία της κοιλάδας και των δρόμων προς την ενδοχώρα της Πελοποννήσου και τις ακτές. Κατοικίες, αποθήκες και στάβλοι αναπτύσσονταν εσωτερικά και κατά μήκος της μυκηναϊκής οχύρωσης, ενώ στο βόρειο τμήμα βρίσκονταν βιοτεχνικά εργαστήρια. Κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους κατασκευάστηκε ένα ορθογώνιο μέγαρο για τον ηγεμόνα της περιοχής.

Κάτω από τα κτήρια αποκαλύφθηκαν λακκοειδείς και κιβωτιόσχημοι τάφοι κυρίως παιδικοί. Στα δυτικά του λόφου ερευνήθηκαν δύο θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι. Ο Θολωτός Τάφος Ι σώζεται σχεδόν ακέραιος, ωστόσο βρέθηκε συλημένος. Είναι ο καλύτερα διατηρημένος θολωτός τάφος στη Μεσσηνία και χρονολογείται γύρω στο 1380 – 1200 π.Χ. Περιβάλλεται από τεχνητό τύμβο και έχει δρόμο μήκους 13,50 μ. με λιθεπένδυτα τοιχώματα. Το ανώφλι της εισόδου φέρει κουφιστικό τρίγωνο και ο ταφικός θάλαμος έχει διάμετρο 6,85 μ. και ύψος 5,80 μ. Αξιόλογα ευρήματα από την ακρόπολη της Μάλθης εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας στην Καλαμάτα.