Ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Θουρίας βρίσκεται περίπου 15 χλμ βόρεια της Καλαμάτας στην κορυφή επιμήκους ράχης 1.500 περίπου μέτρων, που ονομάζεται «Ελληνικά». Στο νοτιότερο και χαμηλότερο άκρο της ράχης έχει πιστοποιηθεί εκτεταμένη προϊστορική εγκατάσταση, ενώ στην ανατολική πλευρά έχει εντοπισθεί και μερικώς ερευνηθεί εκτεταμένο νεκροταφείο με μνημειώδεις, μυκηναϊκούς, θαλαμωτούς τάφους. Σε μικρή απόσταση ανατολικά του μυκηναϊκού νεκροταφείου έχουν ερευνηθεί δύο τύμβοι της πρώιμης Μεσοελλαδικής περιόδου με πλούσια κτερισμένες ταφές, ενώ στη δυτική πλευρά της ράχης έχει ερευνηθεί ο ηγεμονικός μυκηναϊκός θολωτός τάφος της Άνθειας, ο οποίος αν και συλημένος κατά την αρχαιότητα, διατήρησε πλήθος αρχαιολογικών μαρτυριών τόσο των προϊστορικών-πρωτοϊστορικών χρόνων, όσο και των μετέπειτα ιστορικών περιόδων της Μεσσηνίας. Aπό τα αναθήματά του φαίνεται ότι φιλοξένησε τελετές ηρωολατρείας. Στη βόρεια πλευρά της ράχης τοποθετείται η ακρόπολη της αρχαίας Θουρίας, η οποία υπήρξε η σημαντικότερη πόλη της Μεσσηνίας πριν την ίδρυση της αρχαίας Μεσσήνης το 369 π.Χ. Τα εκτεταμένα, αλλά όχι πλήρως ανασκαμμένα ορατά ερείπια (κοίλο και σκηνή του θεάτρου, ίχνη από αρχαίο αμαξητό δρόμο, μεγάλη λαξευτή δεξαμενή, οικοδομικά θεμέλια), τα ερείπια μνημειακού, υστερορρωμαϊκού, λουτρικού κτίσματος στη θέση «Λουτρά», δυτικά του λόφου καθώς και η υπέροχη θέα προς τον Μεσσηνιακό κόλπο και την πεδιάδα του Παμίσου, τονίζουν τη σημασία της Θουρίας ως ακμάζοντος κέντρου της αρχαίας Μεσσηνίας. Η ακμή της πόλης κατά τους ύστερους Κλασικούς-Ελληνιστικούς χρόνους πιστοποιείται κυρίως από τα λείψανα δημοσίων κτιρίων και ενός ναού αφιερωμένου στον Ασκληπιό και την Υγεία, που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα στη θέση Παναγίτσα, στις δυτικές υπώρειες της ράχης των Ελληνικών.